AHORA


Ahora que el tiempo se acabò
que no quedan palabras sin decir
ni silencios, en el alma.
Ahora que no habrà màs madrugadas
para buscar desnudos el amor
y nadie rasgarà la obscuridad del alba.
Ahora, que ya no sufrirè mas tu indiferencia
ni sentirè el calor de tu mirada.
Ahora que ya no me importas nada.
Ahora que ni siquiera huelen las rosas del jardin
de tus mentiras.

Ahora, me dices que no me vaya
que espere un poco tu llegada.
Ahora que estoy subiendo al tren de la locura
en busca de un mañana
te arrodillas y sin làgrimas me suplicas compañía.
Ahora que ya no siento nada,
Ahora que ya no tengo nada,
Ahora que estoy muerto en vida.
Ahora que ya ni siquiera creo en ti......
(Lo siento, pero me temo que los dibujos son mios....)

Comentarios

Cuspedepita ha dicho que…
Algunha vez tiven este mesmo sentimento que tan ben describes e que sempre me trae á memoria aquel cravo de Rosalía :-))

O desamor nunca é tan bo como un/unha pensaba cando o desexaba. ¿Non é certo? No é bo para ningún dos dous.

Apertas
Cuspedepita ha dicho que…
Ahhhh, outra cousa, convidote a participar nun novo concurso-sorteo dunha fin de semana nunha casa rural ou un lote de productos. Vai por Cuspe recoller o testigo se che apetece :-)

Biquiños

Entradas populares