NEGRA SOMBRA.......

Unha vez lei :

Ninguén tería que morrer os vinte anos.

Eu, aquí e agora, anos despois

coa amargura e o sabor agre das moitas tristuras

do fracaso e a frustración propia e allea,

e o pouco pelo cheo de canas brancas

engado sen acritude;

Ninguén tería que morrer xamais.

Sinto que a morte e obscena.

Fai unha demostración absoluta de falta de pudor.

Usa e abusa do seu poder coa prepotencia

do que sábese gañador

e non ten presa nunca

porque dispón de todo o tempo do mundo.

Xoga sempre coa avantaxe de coñecer o resultado final

ata cumprir  os seus obxectivos.

Agora estás e un chisco despois desapareces.

Quizabes si soubeses a priori e antes de ter tomado

unha ou outra decisión, as consecuencias dos teus actos

todo podería chegar a ser doutro xeito.

Colles un camiño e xa está,

non tes posibilidade de regresar

non hai dereito de retracto.

A morte fai un derroche deshonesto de fin

en se mesmo

E ti; mortal de carne e oso

non tes defensa, nin podes argumentar

so che queda esconderte e xogar as agachadas

a ver se tes sorte e pasa de largo

e deixa o teu viaxe para outra.

A morte  resulta inxusta

innecesariamente  desapiadada e dolorosa.

So temos unha posibilidade de vencela

A memoria.

Recordar sempre e vivir

derrotando a súa negra sombra cruel

de amargura e medo,

porque en tanto alguén che recorde

segues a vivir nel.