ANXELES PENAS


O Santuario Intocable..............
¿Que se fixo da aurora, que da froles
campizas que amorosa recollia?
¿Que foi dos arrecendos e a frecura
daquelas alboradas sen temores?
¿Que foi daquel amor que me miraba
con un tento de raso agarimante;
daquelas harmonias e dozuras
que volvian de mel a primavera...?
¿Que foron tabernáculos e fervores...?
Levo agora un regato de dores,
envelenado, mesto, unha aura opaca
que pula por se abrir cara ás estrelas.
(Änxeles Penas, "O SAntuario Intocable", Edicions sotelo blanco- Leliadoura de poesia. Teixeiro, a Coruña 1948. Mestra de literatura no instituto de Monelos, na Coruña. E autora de diversos libros de poemas, en castelan, Con los pies en la Frontera 1976 y Ya soy para tu muerte, 1980. Participa activamente en diversos medios artisticos-culturais, e publica como articulista, na Voz de GAlicia, e no Ideal Gallego.). A sua obra desbordada de sensibilidad, sentimientos, resoa como a voz dormida da xente, a nosa xente de cada dia, os recordos, a nostalxia do pasado, o medo pola morte, a que rinde o culto propio do Pais.

Comentarios

Entradas populares