OUTONO

Direi téu nome en alto

para calar o rumor das árbores

abaneadas polo vento desta tarde.

Abrazareime ao tronco húmido

da túa imaxe

entre as brumas dos mesus sonos

de neno grande.

Espertarei ao outono da escura noite

en cada instante

e desde o derradeiro vacio

silencio dos bosques

tan graves,

levantarei meus ollos os ceos

en pos doutros lugares

coma sempre,

no fondo dos meus recordos, ti.

Amada morte.