Dende o
final do conflito armado tralo golpe fascista do xeneral Franco contra a República
o goberno fascista aposta abertamente polo Camiño de Santiago, como arma de concienciación
do espírito nacional e adoutrinamento, ao tempo que se enxalzan os valores patrióticos
e relixiosos; Santiago Mata moros, Isabel e Fernando, o xugo e as frechas, simboloxía
toda ela cargada dun forme contexto político social que vai minando a confianza
e esperanza das xentes nos principios da República; igualdade homes e mulleres,
liberdade, mellora das condiciones de vida para obreiros e labregos,
erradicalizaciòn do analfabetismo e culturalizaciòn do Pais etc. ao tempo que
se substitúe en parte pola labor velada pero enérxica e sen piedade da Igrexa,
polo medo ao pecado, os lumes do inferno e a condenación eterna, o adoutrinamento
mulleres submisas amas de casa, repouso do guerreiro, homes aguerridos e
valentes, xa coñecido, no que o papel dos sindicatos, e as gobernacións nas
mans dos falanxistas Jose Antonianos, fai terrible a represión o silencio e o
temor, no que a xente ten que elixir entre vivir ou cárcere, morrer ou exilio,
os Principios xenerais do Movemento, a influenza da Igrexa, o coñecido
triunvirato Deus, Patria e Franco. 
Así foi
como no ano 1937 vaise recuperar a figura de Santiago como "O Patrón de
España", e o dia 25 de Xullo como festa nacional, na que se recupera a
figura da "Ofrenda", que fora suprimida polo goberno republicano no
ano 1931.. Deste xeito o réxime aposta abertamente por facer do Camiño de
Santiago unha vía para a nacionalización e construción do novo estado nacional
sindicalista.
Co paso
dos anos a ruta Xacobea íase converter nun instrumento e piar básico non so na construción
do espírito nacional se non no desenrolo do turismo, e atractiva chamada
internacional, como itinerario patrimonial e cultural, co valor engadido do seu
compoñente de relixiosidade, esforzo e misticismo.
A firma do
Concordato, ala polos anos cincuenta do pasado século así como os tratados asinados
con estados Unidos polo que se instalan en España as bases militares de Rota
e entre outras, supuxo o fin do aislamento
político internacional e a aceptación do réxime fascista de Franco como feito e
mal menor ante o avance do Comunismo na URSS e o Este de Europa.
Habería
que agardar ata o ano 1953, no que o Papa Pío XII, entrega o Capelo Cardinalicia
a Quiroga Palacios, a sazón Arcebispo de Santiago, o que se fixa como meta o impulso
total e definitivo para converter o Camiño de Santiago na mais grande ruta das Peregrinacións
Europeas., convertendo o ano 1954 "Ano Santo Xacobeo", o principio no
que como cuestión de estado, ía supoñer tanto a nivel relixioso como político o
Xacobeo, o camiño.
Deste
xeito, plantarase a remodelación de Santiago de Compostelá, conferencias e
estudos internacionais sobre a figura do Santo Patrón, e o Camiño, a promoción
internacional e a celebración de
congresos, simposios, festivais, exposicións, todo o que fora necesario para conseguir
poñer a cabeza da espiritualidade o mito do Santiago.
Anos mais
tarde xa con Fraga Iribarne, o mesmo do baño en Palomares, co embaixador
americano trala caída das famosas bombas nucleares dun avión estado unidense, como Ministro de Información e Turismo, toma a
decisión ante a inminente celebración do ano Xubilar en 1965, da creación do chamado O Burgo de Las Nacións,
no que en aquel entón se consideraban as aforas da cidade Compostelá.
Os pavillóns
todos eles barracóns de unha soa planta baixa, tiñan unha capacidade para 2500
peregrinos, e foron levantados nas proximidades do barrio de Vista Alegre, moi
preto da Catedral, empezando a prestar servicio xa no verán daquel mesmo ano,
no que se atenderon a mais de cento cincuenta mil persoas chegadas de todas partes de
Europa, en peregrinación.
As instalacións
do Burgo estiveron en uso ata o remate do ano Santo Compostelán do 1982, no que
definitivamente se asimilaron en parte como residencia Universitaria para a
USC, ou como comedores universitarios, e parte daquelas instalacións foron
reconvertidas no actual Auditorio de Galicia e facultades,
O
fotografo Catalá Roca, nun dos seus viaxe polo noso Pais, deixou constancia
daqueles pavillóns, e edificacións en varias das súas fotografías en branco e
negro, que hoxe pódense contemplar no salón de exposicións do mencionado
Auditorio de Galicia, para desfrute de curiosos e visitantes.
