RECORDOS DUNHA TARDE......

  

Lembro aquela tarde gris

pintada de outono coma

nos meus soños 

en branco e negro

de follas murchas

o desencanto,

coma as miñas ilusións

incendiadas co viño agreo

e a soidade das rosas sen espinas

e o recendo despois da chuvia.

Lembro aquela tarde

arroupado polo silencio da fraga

Eu comigo mesmo nun lamento suave

que me traía aqueles soños infantís

paso a paso

coma un somnámbulo invisible.

Lembro aquela vez

coma a derradeira fuxida

recorrendo  o meu pasado pola sendeiro

dos ausentes e esquecidos

que xa  primeiro ca min

foron cara o inverno

amosándonos o noso destino.

Lembro o vento nordés

a friaxe na face e o vao do meu alento xeado

tras o murmurio dos piñeiros escandalizados

dos nosos bicos doces

e a túa man entrelazando a miña…..