PANDEMIA.
Con Pandemia Virtual, pretendo establecer un dialogo
interior comigo mesmo sen palabras e a través das imaxens visualizadas dende o
obxectivo da miña cámara fotográfica, no que me recoñezo e identifico na
soidade, os claro escuros, o medo e o silencio individual e individualista, no
que mergullo descaradamente sen excusas, buscando deixar espido a través dunha
foto esta ausencia de solidariedade e contacto fisico, deste novo
"Virus", que resulta ser o egoismo individualista do fascismo social
provocado por esta nova normalidade absurda, irreal e fria, na que a ausencia
do contacto nos está a converter en automtas.
Comentarios