A FINALIDADE SUPREMA DA LECTURA.-ARTIGO DE XOSE LUNA NO FARO DE VIGO.
A finalidade suprema da lectura
XOSÉ LUNA*
30.06.2013 | 10:36
Outro grupo de persoas non precisan das novelas, nin das traxedias, nin dos poemas, nunha soa palabra, non precisan da lectura nin dos libros. Son digámolo sen "tapujos", ilustrados autodidatas, auténticos profesionais das letras. Como ese adestrador do equipo de fútbol da "Cultural y Deportiva Leonesa" do que nos falaba o escritor Manolo Rivas, cando anunciou en rolda de prensa unha innovadora táctica denominada os tres bes. - en que consiste esa nova táctica preguntou un xornalista. Moi sinxelo é a suma de tres factores fundamentais que eu chamo os tres bes. Pero que factores? Insistiu o reporteiro. Pois mire vostede, respostou o míster, os tres bes son: "belocidade, bontade e obos".
Existen outras persoas ás que non lles interesa para nada esa leria da lectura. Pero ollo, os libros si lles interesan, e moito, por favor, a dúbida ofende, como non lles van interesar. Un bo exemplar do Quijote é un codiciado obxecto de adorno que lles dá aos seus moradores un aura de intelectualidade e respectabilidade. "Pasade, pasade, aquí está o moble da biblioteca, está cheíño de libros, noviños do trinque, sen estrear, merqueinos por quilo nunha feira en Cascais".
Por fin, para uns poucos, o hábito, o gusto, o placer polos libros, polas lecturas son parte do seu quefacer diario, dos seus soños, da súa vida. Lin na Herba Moura de Teresa Moure que se Eva soubese ler, lería o rótulo que rezaba baixo da mazá, "froito prohibido", daquela non pecaría. - é que dos libros (das lecturas) apréndese que o home pode ser un deus nos momentos de grandeza e un reptil nos momentos de servidume. Aprendemos, nos libros, a diferenza entre ser un rebelde e un revolucionario. Aprendemos que o ben máis prezado que posúe o ser humano é a dignidade, a autenticidade, a liberdade. - é que ás veces cómpre na vida pararse e pór en orde as ideas antes de continuar vivindo. Tamén aprendín mercede á traxectoria ética (vida) e estética (libros) do escritor máis sobranceiro das nosas letras, Xosé Neira Vilas, que toda a gloria do mundo -como dicía o poeta cubano José Martí- colle nun grao de millo.
Por todo isto, eu subscribo, totalmente, as palabras da escritora brasileira Lygia Bojunga cando afirmaba que ler non é fácil. É un grande esforzo, un traballo que paga a pena acometer, porque a recompensa que conleva é tamén importante. Estou en contra das estratexias que prentenden transmitir a idea de que ler é fácil. Iso supón banalizar a lectura. Ler é difícil, como case todo o que ten interese na vida, ou nos fai medrar por dentro, e custa tempo e traballo, mais para quen fica engaiolado nas súas redes, paga a pena. Cando abres o libro -Avilés de Taramancos, dixit- un perfume de xardín silvestre, de xardín doutro tempo, aínda fresco, emana da lectura.
"Leer no es meramente pronunciar con voz clara las palabras impresas en los libros. Mucho es ya que uno pueda hacer eso; pero no lo es todo.
Leer, cuando se hace en voz alta, es hablar por otro. Leer, cuando leemos sólo con la vista, es pensar por otro.
Y como el que escribió lo que leemos pensó y sintió antes de escribirlo, nosotros pensamos y sentimos con él para interpretar lo escrito, que es el fin supremo de la lectura"
Se de min dependese, á entrada de todas as bibliotecas do Uni(verso) iría endurado un cartaz con estes tres axiomas, sen dúbida, a finalidade suprema da lectura.
Comentarios
Estupendas ilustraciones para un buen artículo.
Me ha gustado mucho esta entrada. Y he ido buscando información por internet, sobre Anisia Miranda y para conocer algo de Esteban Borrero, autor de su único libro, y que ella sabía de memoria.
He encontrado este video, emocionante por lo que en él cuenta de forma tan sencilla y poética; como la admiración que debía sentir su padre por las personas cultas, como Castelao.
En un libro podemos encontrar sabiduría, magia, viajes, poesía, ...y ¡libertad!.
¡Y lo difícil que debía ser reunir 100 huevos, ... para recibir 25 centavos!
Saludos.