TES QUE COÑECELO MAR.

Tes que coñecelo mar

As ondas salgadas bicando a area

así namoradas

mornas, doce ou salvaxemente enfadadas.

Tes que coñecelo mar

cando bate contra os cantís

nos invernos do vento nordés

tempos de alboios e furnas.

Tes que coñecelo mar

din que ten sabor a fresa e nata

a sal;

agrea e doce o mesmo tempo,

din que no seu fondo abisal nadan sereas

e baleas e mil peixes descoñecidos

e que están por descubrir  tesouros inmensos

cofres cheos de ouro e diamantes e pedras fantásticas

quizais, quen sabe.

Tes que coñecelo mar

e mirar o sol cando se afonde

derrotado pólas sombras da noite

vermello e negro

agachado no horizonte e nos deixa  sos

cos soños de terras por atopar

de ilusións e fantasías  das aventuras

doutras vidas que non imos vivir xamais.

Tes que coñecelo mar e sentirte pirata

ou seren naufrago nunha illa solitaria

e recorrer baias, dobrar cabos, superar tempestades

bañarte nas augas frías dos pólos

ou nas quentes dos paraísos tropicais

Tes que coñecelo mar

e cantar ;

Con diez cañones por banda 

Viento en popa a toda vela....

Tes que coñecelo mar

e coller as cuncas das praias solitarias

e mollar as mans coa espuma das ondas

e temperar os sentidos

e voar coma gaivotas

E soñar.....

Tes que coñecelo mar.