SEMPRE ........

Sempre que te nomeo 
neste outono ocre do pasado

digo silencio

e un mar de chuvia

inunda as pedras quentes das rúas

que rodean a miña casa.

Sempre que te  nomeo 

digo tristura e penso en ti.

Sempre que te nomeo

 te busco e non te atopo

es coma petalos de mel

e follas secas da praza

onde agardaba por ti noite tras noite

buscándote agachado trala ventá

dos recordos.

Sempre que te nomeo

digo bágoas

e unha luz intermitente que se apaga

na espera desta morte gris

na que vivo.

Sempre que te nomeo

chega a chuvia

porque ti mesmo es

coma pingas de auga