XOSE MANUEL VARELA

CASA VOUGA

____________________

A casa queda vouga,

sen alento.

O teito xa non é teito,

é ceo aberto ó ventimperio.

Un mundo alleo de hedras e silvas

agabea polas paredes de pedra,

orfas.

¿Que foi dos choros dos berces?

¿quen fala agora á calor da lareira?

¿quen comparte unha cunca de viño quente?

Xa non renxen as táboas do sobrado caido,

naquel onde se velaron tódolos mortos da familia.

As portas péchanse a toda vida de por sempre.

A casa queda vouga,

os camiños que dan a ela

non son camiños, son fronteiras

a toda herdanza.

Xose Manuel Varela, Malpica Bergantiños 1967.No ano 2000 recibiu o galardon Bergantiños desde os libros e unha mencion especial no IV Certame Xornalistico Neira-El Correo Gallego.

E docente de lingua e literatura e traballo pola cultura na comarca de Bergantiños.

O libro Casa Vouga, é a súa primeira obra, e os debuxos, de Miguel Anxo Calvo, cumpren ca fermosura destes poemas dende a memoria, o mar e a terra.