ENTRAMADO

Cando matas a un home, le roubas a vida, pero tamen roubas un pai a os fillos, e un marido a unha muller.

Cando mentimos, roubamos a outro home, o seu dereito a coñecer a verdade das cousas, e lle negamos o dereito a ser mellor,

Cando engañamos, estamos a roubar o dereito a xustiza, a equidade que cada un de nos posue, e debe defender, porque e tan prezado como a propia liberdade de decidir si mentimos, si engañamos, ou mesmo si roubamos ou matamos a outro ser.

O limite a un mesmo, empeza na fronteiro dos outros homes.

O entramado perfectamente texido polos fios das redes de tela de araña que formamos inconscientemente, se os apoiamos na falta de verdade, na carencia de principios, na ausencia da rectitude que ten que rexir a vida de todo home, deviene irremediablemente, nunha dèbeda de muy dificil pago, con nos mesmos e o resto da humanidade, polo que perdemos o ùnico e principal rasgo deferenciador cos animais, "O uso do raciocinio", o pensamento, o remordementos....E damoslle a razon a Rousseau, cando escribiu :" Homo Lupus Homo", -o home é un lobo para o home.