UNHA MAIS DOUS (MANEIRAS DIFERENTES DE MIRAR)

UNHA + DOUS

(Maneiras diferentes de mirar).-

Dende o vindeiro Mércores dia Tres e durante os meses de Xullo e Agosto, pódese visitar a mostra fotográfica Maneiras Diferentes de Mirar.

AROA MARTINEZ

              +

BENXAMIN OTERO E ANGEL UTRERA

Tres formas diferentes de mirar unha mesma realidade. Unha mostra fotográfica que pretende nun dialogo continuo entre os tres fotógrafos mostrar unha mesma realidade cotián, a que latexa no interior agochado das nosas rúas, cidades e vilas; invisible, transparente, translucida, esa mesma vida, o Deus das pequenas cousas, coas que nos atopamos case que sen querer e non reparamos nelas, mais que o ollo impertinente do fotografo  observa, descubre, atrapa e deixa reflectido no papel fotográfico, porque nos seus soños, atrapar a realidade é unha utopía pola que deslizarse idealizando conseguir a foto perfecta, a foto redonda, a nai de todas as fotos, unha quimera, sen dubida.

ESTAMPAS URBANAS, ESTAMPAS COTIANS, fotografía do dia a dia da xente común.....nas rúas, nos bares, nas estradas, no autobús, ,,,,etc. Actos normais no tempo común e tomamos sen posar, dun xeito espontáneo en espazos abertos, sen preparación previa e por sorpresa. 

 

AROA MARTÍNEZ

Tras formarse en fotografía, realizó las prácticas en el Periódico “El faro de vigo”. Tras las prácticas, decidió emprender y elaborar una revista digital de ámbito local que dirigió durante 4 años y que alcanzó una gran repercusión en A Estrada y comarca.

Su experiencia le ha empujado a emprender en otros ámbitos fotográficos como talleres de iniciación en Galicia e islas canarias.

Actualmente, combina la fotografía y las redes sociales con fotografía de eventos privados y de empresas, y trabaja en el proyecto www.compostelaesbien.com ya que lo que más le gusta desde siempre es el fotoperiodismo y la prensa. Desde el año 2006 realizó diversas formaciones relacionadas con la fotografía digital.

Su experiencia laboral ha pasado por diversos campos relacionados con los medios de comunicación, desde ayudante de producción a trabajos para marcas de cosmética, colaboraciones para revistas y publicaciones locales y de ámbito nacional, revista axellife, revista bembó, webs de turismo, etc.

En el año 2012 ganó el premio de fotografía en el XXXVI concurso internacional de pesca de salmón en aguas gallegas. En en el año 2014 consiguió dos galardones en dos concursos fotográficos, en lanzarote y para área Santiago turismo, web de turismo de Santiago de Compostela.

Ha realizado exposiciones de fotografía relacionadas con la pesca del salmón, ya que forma parte de la cultura de la zona del Ulla. “La voz del río, la mirada del río” y “Regreso a la orilla” en 2012 y 2013 respectivamente.

En 2014 realizó exposición colectiva en el mercado de abastos de Santiago junto a 31 fotógrafos.

En 2014 recibió un reconocimiento por su participación en la exposición fotográfica dentro de las actividades del centro gallego de la habana (cuba) en el centenario de su asociación “hijos de la estrada”.

En 2014 participó en la exposición conjunta del concurso y evento “noche en vela” en la terminal 2 del aeropuerto de Lanzarote y una sala de arrecife.

En 2014 realizó un proyecto de la revista digital www.alsolajero.com en la isla de Lanzarote que refleja los eventos culturales, deportivos y musicales de la isla. pueden verse trabajos en el buscador de la web.

 

BENXAMIN OTERO.-

Oboísta dende o 1989, a pesar de ter formación clásica Benxamín Otero non tardou en abrir as posibilidades que lle daba a música a outros terreos, non só musicais senón de outras disciplinas. Mestre de Óboe e Historia da Música no Conservatorio de Lalín, tamén foi durante moitos anos mestre de Linguaxe musical no Conservatorio de música tradicional e folque da mesma vila. Froito do contacto coas músicas tradicionais desembocan en grupos Curitiba, ou Grodan defló, sendo membro estable na actualidade de Linho do Cuco ou do espectáculo “Método cardiotónico” de Germán Díaz. Ten colaborado con Driade, Os Cempés, Marful, Guadi Galego, Uxía, Fuxan os Ventos, Ataque Escampe, Gelria, etc...

No mundo audiovisual é o compositor de bandas sonoras para vídeos comerciais, curtametraxes coma “Alzheimer” de Alex Sampaio, “Viento” de David Argüelles, ou o documental “Piedad” de Otto Roca.Traballou para a compañía de teatro Matarile nos espectáculos “Primeiro movemento para figuras brancas” e “Historia Natural” e a partir do ano 2009, entra a formar parte da compañía Fantoches Baj como actor, músico pero sobre todo compositor, realizando as músicas para os espectáculos da compañía, “O Asombro”, “Poesía última de LP”,  “As pombas de Carboeiro” ou “Os vellos non deben de namorarse”entre outras.

 

Ultimamente está a realizar “No tempo dun café” xunto a Celso F. Sanmartiño, un espectáculo onde se conxugan contos populares, músicas e maxias.

Fotógrafo de aflición, a finais de 2017 publica un libriño de fotografías titulado "foi a Banda de Lalín ó San Miguel de Goiás"

ANGEL UTRERA.-

 Angel Utrera, como delatan  os meus apelidos cheguei sen querer a este fermoso planeta azul, fai algo máis de 62 años, na Badía de Cádiz, terra de ese inmenso mariñeiro que foi D. Rafael Alberti, "El puerto de Santa María", entre o cheiro das biznagas e o "pescaito" frito.

Levo máis de trinta anos vivindo en Galicia, e teño escrito máis mal que ben dende que teño uso de razón e gardo memoria, polo que a estas alturas penso que  ei morrer cun lapis e un caderno entre as mans e quen sabe ó mellor algún día ata aprendo e o fago ben.

Como escritor colabora co Faro de Vigo, a Revista Vitela Utronica, O Silencio e Medo, e algunhas que outras esporádicas colaboracións, así como participacións en libros corais de poesía e micro relatos varios.  

A miña relación de amor-odio coa fotografía (de amor, porque a amo, e odio, porque non consigo nunca quedar satisfeito coas miñas fotos), empeza con once anos, e a cámara Kodac instamatic, agasallo de cumpre anos do meu pai, coa que percorría a "Ribeira do Darro", ao pé da Alhambra de Granada, fotografando mantones de manila, e balcóns con reixas de ferro preñados de xeranios.

Dende entón, e sobre todo dende hai uns quince anos levo presentadas as miñas fotos en varias diferentes mostras en Santiago de Compostela, A Estrada, No Mosteiro de Carboeiro, Melide, Lalín, Agolada, A Solaina de Piloño, e dende logo na sala de exposicións desta Asoc. Soc. Vista Alegre de Bandeira, que tan xenerosamente nos acolle agora, neste xogo de fotógrafos e fotografías; "Unha +Dous (Diferentes maneiras de mirar).

Teño colaborado en diferentes publicacións e libros de poesía como; E de Súpeto o inverno, Andares (A Terra do Medio), Fundido A Negro, os libros de contos; O Chícharo curioso, A Bolboreta Marichuli, e nas novelas Las Tres Miradas  e Abecedario para la Convivencia.

De entre as mostras fotográficas, destaco; Dende a Miña Bicicleta. O Pais dos mil ríos. E de Súpeto o inverno. Saudades do Deza, Invisibles coma nos. Claro escuros.

Tres fotógrafos, e tres formas especificas de traballar, e descubrir dende o interior mesmo da cidade a realidade cotián, As veces a cor, vital, alegre, plena desbordante desa  capacidade de ilusionar e namorar coa sorpresa como nos presenta Aora, nas súas estampas Urbanas limpas e sen artificio, outras dende a fría e desdibuxada irrealidade dunha sociedade inquietante, aburrida, solitaria, mais ala da denuncia do cemento, asfalto e vidro, grúas e silencio, dende a desnudez duns maniquies amontoados, a maxia ilusiónante vitalidade deses rapaces que xogan a xogar .

E como contrapunto Angel Utrera nos invita a Imaxinar y fantasiar inventando vidas, y soños, poñendo nomes y lugares as sombras e os negros sobre branco, deixando que adiviñedes  espazos e tempo, xogando a ser o diaño co  pasado que de momento permanece atrapado alí na fotografía imperfecta e o duro papel duro de cartolina que non engana,  e nos está a contar o debate do fotografo entre o que contempla é o que soña como a foto total e perfecta que persigue unha e outra vez en esas fotografías    que pouco a pouco todos iamos ido deixando de lado y cubrindo de polvo e esquecemento e que agora rescata dándolle unha nova oportunidade de vivir nos ollos dos que contemplan a presente  mostra.

Fotografar é revivir unha realidade, as veces inventada, recordar o pasado, soñar o presente, e recrear o futuro, ollo dende as paredes desta sala de exposicións da Sociedade Cultural Vista Alegre de Bandeira, temos a oportunidade de ver e contrastar tres opinións diferentes sobre a mesa realidade; Estampas Urbanas, que moitas veces ignoramos . 

Moitisimas grazas a ASOCIACION CULTURAL VISTA ALEGRE DE BANDEIRA, (Pon tevedra), pola sua amabilidade de contar con nos para presentar o noso traballo, asi como a Juan Liñares, como comisario da mostra, pola sua xenerosidade.