O XOGO DO AMOR....

Dous mirando pola fiestra da mañá

cara a cara coa nada

agardando que suceda algo.

Dous sentados espalda contra espalda

mirándose descoñecidos amantes

no medo instalados

rompendo coas sombras do pasado

dispostos a buscarse o un no outro

apurando ata a ultima pinga do desexo

paso a paso.

Dous a recorrer o camiño en cada poro

na pel de un, na pel do outro

no ventre de un, na ferida prohibida do outro.

Dous en un que entran e saen sen desmaio

dous en un so murmurio

de palabras novas, de dedos ousados que descobren

como derreter o xeo do inverno

dous en sentimentos e arquexos

dous en un éxtases descoñecido que atrapa

a baldeira nada da soidade.

Dous, un que se verte no interior do outro

e outro que se derrama e rebouza como as augas

dos mares, rompentes nos cantís da luxuria

incontrolable.

Dous suorentos, peito sobre peito

ventre en carne viva, pubes, sexo que desafía

o corpo e sacia o medo.

Dous en saliva de , linguas salvaxes

de fartura  de amantes

Dous no xogo do amor, sen limites

no que todo vale.