ENCONTRO EN POESIA NA FRAGA DE CATASOS (IV ENTREGA).
Nova entrega, nesta ocasion xa IV entrega doutros cinco poemas, de cinco poetas mais dos que xenerosamente se sumaron ao acto, encontro en poesia pola Fraga de Castasos, "A Fraga Bonita", o pasado Domingo dia oito de Novembre, dentro do IV encontro de poetas e artisas,....VICENTE ARAGUAS, MANUEL PATINHA...TERESA ROMERO....CONSTANTINO REGUEIRA, E NEVES SOUTELO.No marco incomparable da Fraga, onde deixamos as nosas pegadas en forma de palabras e versos, e o noso desexo reivindicativo de salvar a nosa fraga da especulaciòn, o poder dos cartos, e a forza irracional dos poderosos, neste caso o desexo de Union Fenosa, de arrasar a fraga para a instalaciòn dunha liña de alta tensiòn...
VICENTE
ARAGUAS
EXPOÑO
CANTO SINTO
A Eva Veiga
Falo
galego tal como cantan os paxaros
ou teñen raias os tigres e as cebras
como fan a roda os pavos reais
no parque veciño ou brillan estrelas
esta noitiña no ceo de xaneiro.
Fáloo coa mesma naturalidade
con
que dous se queren ou deixan ir
o amor polo río abaixo e volver
quererse e así sempre, sempre, sempre.
Fáloo e vou falalo aínda que non
quedemos
máis
que o canto dos paxaros, as raias
dos tigres e das cebras, os brillos
das estrelas
e o coro de loucos que levan cantar á lúa
en galego. Cantándolle en galego.
VICENTE
ARAGUAS
Ferrol,
días de Nadal de 2014
CONSTANTINO
REGUEIRA.
QUE O SAIBADES
Catasós, fraga senlleira.
Documento vivo de
agarimosos tempos.
Testemuña foron as túas follas
de teixugos enxebres, donicelas e raposos,
dos xogos amorosos de D. Lobo
e de tantos compañeiros respectuosos.
Pero a hora chega en que,
como Unha bicha silandeira
a besta teima con veleno e con pezoña
romper a túa memoria en mil anacos,
derrubando, electrocutando con desprezo
a casa común de tanta vida.
Xuntamos hoxe aquí o noso esforzo
a nosa
loita común
polo que somos,
pola causa que ennobrece o noso berce.
Berce que foi e quere ser,
terra de fragas, prados, ríos
montes e
vales
en eterno abrazo coa súa xente.
Non e non, mil veces non....!
QUE
O SAIBADES…
(Constantino Regueira).
E así, un aire
de cinza e follas vellas contórnanos e camiñamos. Preferimos non voar nestas ás sen pó e tatuadas e sen escamas irisadas man a man ó contraluz na outonía as nervaduras do corpo xacen nas cunetas á intemperie os pés cantan e dóense predecidos polos pasos os nosos ósos húmidos pobóanse de crisálidas mortas e as bocas as nosas bocas comestas de insectos comestas de palabras - as nosas - comestas de odio e agónicas e de desidia falan sobre os anos. E a cinza e o aire e a casa e as follas contórnannos e non voamos e so queremos estas ás rotas e a perda e a fraga e o camiño.
(Mª.Neves Soutelo.)
|
Manuel
Patinha
Aire suspenso
Porque no preguntas
donde han dejado estrellas huérfanas
buen puñado de centellas
que por las noches asoman a miles de ojos
con la idea de alumbrarlos un pellizco.
En tan solo un momento hacen radiar
la calidez que filtra oscuros conductos
en interiores remojados
lugares apartados de la fauna urbana
que arriban a ensenadas de entresuelos.
Anónimos rostros pétreos
cincelados por vahos tempraneros
los que rompen el tiempo impenetrable
descubriendo fascinantes magnitudes
y llevando a galope corceles de filigrana.
Por eso no dejes de preguntarme
hazlo con decisión y voz que timbre
tarea que non sea ardua de tetas rellenas
de montes verdeando y astros tejiendo
las mantillas que abrigan rosales.
©manuelpatinha2015
TERESA
RAMIRO
GARDA A
FRAGA SEGREDOS...
A sombra
acende a noite
enquanto a lúa ilumina
o pranto.
Un laio desce
pola gorxa da
Fraga:
tan fermosa ,
tan frondosa ,
tinguida de outono
procurando ser
ventre
de folliñas verdes.
As nubes
sangran silencios
de páxaros
exaustos
que se entrelazan co
vento
nos camiños .Os
segredos
ben escondidos
atravesan os
troncos
enraizando na terra
e desaguando
nos rios .
(extrañas árbores
aéreas
queren roerlle as
entrañas
atravesando a súa
a sombra )
Cantarei seu pranto,
sobre esta terra húmida :
o
meu sangue.
Comentarios