LEMBRANZAS E PANTASIAS- "Maruxa Fernandez Fernandez"

Ficábamos sempre ollando ún pró outro,

¡e cánto nos dixemos somentes cos ollos¡

Fermoso linguaxe falar sin parolas....

E anque as nosas miradas non chegaran a ser maís

qu eso: miradas e soños....¡que locuaz

e qué íntima pode ser a conversa dos ollos¡

Este poemiña, "Fermoso Linguaxe", do poemario de Maruxa Fernandez Fernandez, poetisa nada en Monforte de Lemos, foi un dos primeiros que eu lei, fai xa trinta anos, en Galego. Como non podia ser doutro xeito, foi un agasallo- ben fermoso; ia envolto en papel de bicos, ternuras, caricias e amor primero-, da miña muller.

De cando en vez, o releo, porque ten os recordos,as lembranzas, e fantasias do que deixei no camiño da vida.

_Por soposto o galego non é o de hoxe, xa o vedes. E o debuxo e de Castelao.....