CHUVIA DE ANGUSTIAS.- POEMA DE NUNO GUIMARAES.
a manhã acordou
cheia de chuva de angústias
cheia de tormentas
de medos
de dores, escorrendo
pelos dedos
de águas nervosas
encharcando a pele
enfiando-se pelos poros
chegando aos ossos
que rangem alto
em gemidos de tempo e bolor
Oh corpo abandonado
em esperas longas
e pavores difíceis de entender
Oh alma maldita
que se arrasta em utopias
frias impossíveis de aquecer
Oh opressão parasita
catarse troglodita
Pára! Ouve-me!
deixa-me morrer!
(FERMOSO POEMA DO POETA E PROFESOR EN VILMA-LITUANIA;NUNO GUIMARAES, PARALOS QUE QUEIRADES COÑECER MAIS DEL....namiñagavetablogspot.com. TEDES A SUA POESIA).
cheia de chuva de angústias
cheia de tormentas
de medos
de dores, escorrendo
pelos dedos
de águas nervosas
encharcando a pele
enfiando-se pelos poros
chegando aos ossos
que rangem alto
em gemidos de tempo e bolor
Oh corpo abandonado
em esperas longas
e pavores difíceis de entender
Oh alma maldita
que se arrasta em utopias
frias impossíveis de aquecer
Oh opressão parasita
catarse troglodita
Pára! Ouve-me!
deixa-me morrer!
(FERMOSO POEMA DO POETA E PROFESOR EN VILMA-LITUANIA;NUNO GUIMARAES, PARALOS QUE QUEIRADES COÑECER MAIS DEL....namiñagavetablogspot.com. TEDES A SUA POESIA).
Comentarios