O GATO MARAGATO

Poema para o meu fillo David.

Doce axóuxeres

puxéronlle ao gato

tintineando vai polos tellados

o gato e o seu rato.

Un can ladra lonxano

tiranlle un zapato,

o gato

fuxe dun chimpo.

Doce axóuxeres e un rabo de gato

van tintineando polas tellas rotas

dos vellos casais

de pedras e barro.

Tralas fiestras de ferro

dous ollos miranlle atento

duas mans agarran a súa sombra,

dous oidos buscan

os silencios dos miaños

xa cansos de gato,

e queren fuxir con él.

E co gato Maragato

soña que fuxe

meu fillo, tan neniño aùn,

na vasoira da meiga Maruxa

do conto sen fin, ni principio.

E rasga a noite

sombras quentes

de hùmidas lascas de xeo

que matan e atrapan

a lazo, ao meu gato

para poñerlle o axóuxere.

O gato sonrie

no soño aquel,

o neno chora por él.