O MEU FILLO DAVID.






Ten dezaoitos anos recen, dende fai uns dias. Ven de rematar o Bacherelato cuns magnificos resultados. Toda a vida por diante, os mellores soños, e desexos para a vida que està por descubrir. Ten toda a osadia, e valentia que os pais xa imos deixando polo camiño. Tan so ogalla que a vida che trate ben, Ogalla sexas sempre unha boa persoa. Ogalla atopes a felicidade os comapañeiros, os amigos, as cousas, que fan maravillosamente fermoso a antura de vivir.
Entre tanto sintome orgulloso, moi orgulloso dos seus razonamientos, do seu inconformismo, das suas esperanzas en acadar un mundo mais xusto e mellor para todos.
Ogalla que che vaia bonito¡¡¡Meu fillo¡¡¡
Estes dous artigos falan del, das inquedanzas e anhelos dos seus amigos, e da xuventude que estamos a estragar polo noso egoismo e falta de pudor, foron publicados na Voz de Galicia, e na revista do instituto IES Laxeiro de Lalin, onde ainda estudia, por puoc tempo xa. PArabens tamen para os profesores, e educadortes deste centro, proque canalizan e alimentan o espiritu libre dos nosos rapaces.

Comentarios

Gelu ha dicho que…
Buenos días, Ángel Utrera:
¡Qué bien suena en galego, proclamar la esperanza de lo mejor!:
“ Ogalla que che vaia bonito” y tu exclamación llena de amor y de orgullo:
¡¡¡Meu fillo!!!
Mi enhorabuena a los padres, por ese hijo, y a David, por teneros y por su artículo sincero, que ilusiona.
Pongo un enlace:
Que te vaya bonito – José Alfredo Jiménez

Abrazos.

Entradas populares