MANUEL MARIA.......OS LONXES DO SOLPOR.

Non sabemos se primeiro foi

a  luz ou a palabra,

a palabra da luz,

a luz da palabra

a palabra sen luz

a luz sen a palabra.

máis a palabra ten luz

e pode, quizais, acontecer

que a luz non ten palabra.

------------oooooooooo--------------

Levamos toda a vida amando

a palabra,

loitando coas palabras,

tentando vencelas,

denudalas

e ficar apenas

coa lúcida pureza da palabra

para que sexa unicamente

claridade,

musica

resplandor

tremor puro

que poida

mover e conmover a creación.

----------------oooooooooooooo---------------------

O pobo que deixa perder a sùa palabra

creada, herdada,usada,revelada,

aquela que lle é propia e singular,

a que é unicamente súa,

està empobrecendo o mundo

e perpetrando o seu propio genocidio.

Ese pobo vil

ollará aniquilada a súa membranza

e o seu nome indigno

borrarase, sen máis, do universo;

hai agresións á beleza e ao espirito

que a vida non tolera nin perdoa.