MANUEL MARIA.......OS LONXES DO SOLPOR.
Non sabemos se primeiro
foi
a luz ou a palabra,
a palabra da luz,
a luz da palabra
a palabra sen luz
a luz sen a palabra.
máis a palabra ten luz
e pode, quizais,
acontecer
que a luz non ten
palabra.
------------oooooooooo--------------
Levamos toda a vida
amando
a palabra,
loitando coas palabras,
tentando vencelas,
denudalas
e ficar apenas
coa lúcida pureza da
palabra
claridade,
musica
resplandor
que poida
mover e conmover a creación.
----------------oooooooooooooo---------------------
O pobo que deixa perder a
sùa palabra
creada,
herdada,usada,revelada,
aquela que lle é propia e
singular,
a que é unicamente súa,
està empobrecendo o mundo
e perpetrando o seu
propio genocidio.
Ese pobo vil
ollará aniquilada a súa
membranza
e o seu nome indigno
borrarase, sen máis, do
universo;
hai agresións á beleza e
ao espirito
que a vida non tolera nin
perdoa.
Comentarios
Gracias por tu comentario y por compartir en enlace de mi entrada en Facebook.
Un beso.
un abrazo
fus