ESTIBALIZ ESPINOSA

POEMAS DE UN DOUS

II.

amor meu

ou é que non se pode dicir nun poema

amor meu

ou é o sol por repetido menos sol

ou é a folla por sempre igual

menos crible.

III.

ritmo

algo pùxote a andar

era unha noite, non máis noite ca ningunha outra

pode que fose noite dentro do dia.

algo pequeno, unha noz de sensores

cando a tocaches a noite se abriu como as granadas o sentido do que sentes

un dous.sei o que sentes

tres catro-as nosas avoas recollian cereal nos mesmo campo

cinco seis-paxaros,cristais de xeo

sete oito-bucear esta arteria desaparecida

nove cero-lanzar esta sonda

as bacterias poden vivir 250 millóns de anos nun trozo de sal

elas coñecerante a ti, pero non eu

as miñas bacterias provocarán a túa enfermidade......

Estibaliz, sente e asi o ten escrito na súa "lista de cousas que me derreten ata a dilatación total da pupila:

O fociño dun gato, certas formaciòns nubosas e a palabra ionosfera, conducir de noite pola autoestrada os ombros de Samuel, a secuencia da batalla sen voz en Ran, rebasar unha curva e atopar de pronto a Refineria ,o chocolate negro, veludo azul escuro, unhas babuchas douradas que merquei.....

(Na paxina Web da AELG, tedes mais, para o que teña curiosidade por coñecer mais deste encanto de poeta, e muller.http://aelg.org)