XOSE VAZQUEZ PINTOR-

NO CORAZON MANCADO

___________________________________

Lingua:

Ámote asi, na boca, como se ama

Á moza no limiar do coito, porque

Sabes a esencia e patrimonio, porque

Es nosa e miña a un tempo cando vou

Na soedade do xardin e teño

Espacio para estar, contra o designio,

Nese cáliz da rosa permanente

Que ti es, desde o màis antigo sol

Que chama na mañá polos insectos.

Premio Esquio de Poesia, no ano 1989, polo seu libro de poemas,

"No corazon mancado".